28 Aralık 2015 Pazartesi

Yeni Bir Yıl,Yine Bir Liste...

Yeni yılın tüm ışıltısının,tüm enerjisinin yanı sıra bir de bu liste yazma kısmını seviyorum sanırım.Her yıl yazdıkça ve yazdıklarımın yanına olduğuna dair çizik attıkça bir sonraki yıl için daha heyecanlanıyor daha da çok inanarak yazıyorum .Tabi yazdım,kapattım haaydi bakalım demiyorum ,sonuçta hayat değiş tonton diyince değişmiyor.O değişimler için önce inanç,sonra emek ve sabır gerekiyor.Böyle bir liste hazırlayan herkes zaten bunu biliyordur, yazmak ;isteklerimizin ilk adımı sadece.

Bir de ben listemde her zaman küçük hedeflere de yer veriyorum.Çünkü onlar beni büyük hedeflere taşıyacak dahası hazırlayacak olanlardır bana göre.O yüzden küçük ,basit demeden yazıyorum da yazıyorum.Neler mi yazıyorum... mesela...

Bedenine iyi bak,sağlıklı beslen,
Ruhuna iyi bak,güzele yönel,
Bol bol oku,
Bol bol yürü,
Doğayla daha çok vakit geçir,
Toprakla uğraş, ufak da olsa bir şeyler yetiştir,
Daha az eşya al,daha az tüket,
Ve hatta üret,
Daha çok seyahat et,
Yeni yerler yeni insanlar tanı,
Biraz yavaşla,kendini unutma,
Sevdiğin şeylere daha çok zaman ayır,
Fotoğraf çek bol bol,
Ve hatta boyama yap
...diye uzayıp gidiyor...

 Aslında buraya kadar yazdıklarım çoğumuz için her yıl dilediğimiz şeyler ama hedef koymayınca o küçük istekler bile şaşabiliyor.Misal daha çok kitap oku demekle olmuyor.Zamanın hızına yetişemediğimiz ve malesef internetin de bize kalan o az zamanı çaldığı bir dönemde bir sınır koymazsak bazı şeylere değil çok okumak hiç okunacak vakit kalmıyor.O yüzden hedef belirlemek ve o hedefi başarmak için çalışmak önemli.Benim  geçen yıl hedefim 50 kitaptı mesela.Ama ben 45 te kaldım,o yüzden çok kızgınım kendime.Her ay okuduğum kitapları yazarım ajandama.Geçen baktım bazı aylar çoşmuşum bazı aylar hiç okumadan bitivermiş.O okuyamadığım zamanlarda ne yaptım peki ,aslında hiçbir şey.Yapmadım ,yapamadım...Öyle insanın içini acıtan, çaresiz bırakan dönemlerdi ki acıdan üzüntüden kitap okuyarak uzaklaşmak mümkün bile değildi,mümkün olsa da ben istemiyordum açıkçası bencillik gibi geliyordu.Beğenmediğin bir program çıkınca kanalı değiştirmek gibi bir şey değildi hayat,bazen acıtıyordu evet ama biz başkalarının acısını da yaşayarak en azından anlayarak,hissederek, paylaşarak insan oluyorduk,ya da insan kalıyorduk.

Neyse...Bir diğer önemli hedefim de az eşya ,az tüketim mevzusu.
Malum üretmekten çok tüketmeye odaklı hala geldik.Aldıklarımızı sorgulamadan alıyoruz ve hatta tatmin olmuyoruz daha çok alıyoruz.Çocuklara kızarız ya hani bir sürü oyuncağın var yine de oyuncak için ağlıyorsun diye bazen onlara benzetiyorum kendimizi.Çocuk dese anne senin de bir sürü tabağın çanağın onun bunun var niye alıyorsun diye cevap veremeyiz öylece kalırız sanki.O yüzden umarım bu konuda elle tutulur adımlar atarım ve alırken gerçekten ihtiyacım olanları almayı öğrenirim.Yani sadeleşmek bu yıl hedefim.

Doğayla daha çok vakit geçirmek kısmını ise hem ruhumu beslemek ve dinginleşmek hem de ve hatta en çok oğlum için istiyorum sanırm.Beton yığınları ve sınırlı yeşillik içinde,çoğu zaman da ev ile okul arasında sıkışıp kalan çocuk ruhunu özgür bırakmak için daha çok doğaya kaçmak planımız.Özellikle bir kamp çadırı almak ve kamp hayatına hızlı bir giriş yapmak planlarımız arasında.Tecrübe sıfır ama hevesimiz isteğimiz bol.Bakalım neler olacak...

Yavaşlamak istiyorum bir de her şeyin son hızda yapıldığı,yaşandığı bu dönemde.Ama çalışırken ,yaşarken o kadar çok alışmışız ki zamanla yarışmaya yavaşlamak geri kalmak sanıyoruz.Misal, çalışınca insana kalan zaman kısıtlı oluyor ve o zamanı da en çok ailene ayırıyorsun, ayırmak istiyorsun haliyle.Bazen kendine vakit ayırmak da gerekiyor ve sevdiğin şeyleri yaparak geçirmek istiyorsun vaktini.Ama bu bile yoğun koşturmanın sonucu olunca yoruyor insanı.Çok şartlarsam şöyle yapmalıyım böyle yapmalıyım diye hepten çorba oluyorum ,zevk almıyorum.Yani yapmış olmak için yapmak istemiyorum.İşte o zaman da kendim için bile olsa koşturmayı bırakıp biraz yavaşlamak istiyorum.Durmak,dinlenmek ve hatta dinlemek sadece rüzgarın sesini ağaçların hışırtısını,fonda çalan ezgiyi,anı yaşamak ,anı hissetmek istiyorum yani sadece.Bu yazarken bile içimde bir şeyleri titreten ama aynı zamanda huzur veren bir cümle.

Ve tabi bu yazdıklarım ,dahası yazamadıklarımın ve her şeyin başı sağlık.O olmadı mı küçük hedefler bile büyür insanın gözünde.O yüzden her zaman önce sağlık ,mutluluk ve huzur sonra başarı diliyorum ben ki ilk üçüne sahip insan zaten başarabilir ne isterse.Yeter ki istesin ve başarabileceğine inansın.

Listeye bir de sürpriz madde eklendi hafta sonu.Bu yazıyı yazıp yayınlayana kadar geçen sürede cep telefonum telef oldu.Ama hemen almayacağım bir kaç gün telefonsuz idare edebilirim çok şükür.Kim bilir belki biri yeni yılda telefon hediye eder de istek olmaktan çıkıverir bir anda.
Umut güzel şey değil mi.

Sevgiler...









4 yorum:

  1. Canım Baharım,
    Nereden başlasam nasıl anlatsam, o kadar güzel, o kadar sohbetli bir yazı hazırlamışsın ki ben okurken olduğum yerde huzur buldum.. Ve hep içimden cevaplar verdim cümlelerine. Ayy dimii, çok haklısın, kesinlikle, böyle sürdü gitti... :)
    Liste yapmak hedef koymak kesinlikle çok güzel, bi kere insanın kendine olan inancını kuvvetlendiriyor, yazmak ve yıl sonunda gerçekten yazdıklarıma bakmak istiyorum, yani saklamak istiyorum yazdıklarımı bence yapabilirim :)
    bunun için en güzel mecra blogum, dur ilk fırsatta ben de yazayım..
    Benim hedeflerim de seninkilere çok benzeyen şeyler biliyor musun,
    daha çok kitap,
    daha yavaş bir hayat,
    daha az tükettiğim bir yaşam, (aynen dediğin gibi aldıkça alıyor, ve sonra kendime bu aldıklarım yüüznden çok kızıyorum, az eşyayla da ömür sürülebilir)
    hah ilaveten daha az kilo daha az tatlı :)))
    ayn bunu eklemesem çatlardım :)
    Ama bahar yeni senedeki hedefim kesinlikle şu 50li rakamlar :)


    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Zeynepcim ya senin yorumun güzelliğine ne demeli.Çaya gelmiş arkadaş misali dur kek pişti çayı doldurup geliyorum öyle konuşalım diyeceğim nerdeyse:)Okurken o halimiz canlandı gözümde.
      Liste yapmayı seviyorum ben ve hem buraya hem ajandama yazıyorum da bazıları sona doğru evin ihtiyaç listesine dönüyor ya neyse orasını karıştırmayayım hiç.Gerçi o da bir hedef değil mi bazıları ay çok güzelmiş bu tabak:) şeklinde alınamıyor eve ,düşünülüyor taşınılıyor bütçe hazırlanıyor falan filan değil mi.Çok kitap,yavaş ve sağlıklı yaşam tamam da az tatlı kısmında bir tereddüt etmedim değil hani.Ama kilo kısmına sonuna kadar katılıyorum sadece burada kendimi rencide etmek istemedim:)Yalnız 50 ler dediğin kilolar bende hoş durmaz dursa yani tereddüt etmem de bedenime uymuyor kimyama aykırı bir kere:)Artık olana bakacaz ne yapalım ama böyle bırakırsam günden güne mayalı hamur gibi kabaracağım ondan korkuyorum.

      Sil
  2. o zaman bir de evde iyi bi temizlik yapıp son 2 yıl kullanmadığın her şeyi hediye et veya birilerine ver işteeee :)

    YanıtlaSil