11 Mart 2015 Çarşamba

Kış Bahçesi - Kristin HANNAH

Kışın tam ortasında okudum,hemen yazayım dedim olmadı ,kış bitmeden yazayım dedim görüldüğü gibi bahar gelmiş ben ancak yazabiliyorum.
Filmlere daldım kitap yorumlarını unuttum iyice.

Halbuki o kadar çok kitap birikti ki yazılacak ve isteğim sıcağı sıcağına yazmak ama diğer kitaba dalınca ihmal ediliyor hep.Neyse akşam kitapları düzenlerken dedim Kış Bahçesi'nden başlayım barı usul usul yazarım.


Kış Bahçesi,bir masalla başlayan, geçmişe uzanan,
insanın içini acıtan,masalla gerçeğin birleştiği büyülü bir hikaye.

Beni Kristin Hannah ile tanıştıran ,yazarın diğer kitaplarına merak uyandıran,
hikayesi,anlatımı  ve dili güzel bir kitap.Maalesef  içinde anlatılanlar pek güzel değil.
Yüreğe dokunan,çaresizliğe ağlatan,soğuktan donduran gerçekler var içinde.

Adı Vera ve o zavallı bir kız,bir hiç... diye başlıyor masal.
Okudukça zavallıdan çok gerçek aşkı tatmış,sevdiğinden vazgeçmemiş,çocukları için yıkılmamış güçlü bir kadın çıkıyor karşımıza.Güçlü ama çok acı çekmiş,yüreği yanmış,
yüreği soğumuş,sevmekten ve tekrardan kaybetmekten korkmuş bir kadın...

 Ve bu masal ölüm döşeğindeki bir babanın isteği üzerine son kez anlatılacaktır ,üstelik bu kez sonuna kadar.Çünkü masalı anlatan kadın ile kızlarının arasında aşılmaz bir duvar vardır.Masal anlatılıp duvar yıkılmalı, gerçek sevgi ortaya çıkmalıdır.Kızlarına olan soğukluğunun altında nasıl yürek yakan gerçekler olduğunu kızları görmelidir.

Öğrendikleri gerçekler öyle acıdır ki,dinlerken -okurken diyemiyorum ,sanki Anya anlatıyor masal gibi ben de kızlarla beraber dinliyorum- içim acıdı,içim üşüdü sonra tekrar içim yandı.En çok da Leo'ya.Aslında herkese,her şeye.Savaşın yok ettiği tüm hayatlara,onların yarım kalmış hikayelerine,çaresizliğe,çaresizliğin insana neler yaptırabileceğine,ne hale getirebileceğine.
Ve tüm bunları yüreğinde yıllarca taşımış olan Anya'ya...

Yüreklere dokunan,savaşın soğuk yüzünü ve gerçeklerini anlatan,bir annenin bir yüreğe kaç acı,kaç sevgi sığdırabileceğini gösteren bir hikaye Kış Bahçesi.
Ben çok ağladım ama çok sevdim.
Okumadıysanız kesinlikle tavsiye ederim.

Keyifli okumalar...



2 yorum:

  1. yazındaki kış bahçesini görünce kafamı kaldırdım ve rafata bekleyen kış bahçesiyle gözgöze geldik.
    okuyacapım okuyacağım da ne zaman..
    yani kitaplarim da geldi kitapyurdundan onları okumalı şimdi bi de.. bilemedm.. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. O okunacak alınacak liste hiç eksilmiyor ne güzel.Ama bir kaldı mı kalıyor değil mi.Ben bazen elimdekileri bitirmeden almak istemiyorum.Maymun iştahlı gibi bir ona bir buna kayıyor aklım diye:)

      Sil