Kara Kış Beyaz Düş- Fatma ERDEK

Kucağımda taşıdığım kitap kadar hafif olsaydı keşke yüreğimdeki ağırlık.

Keşke şu okuduklarımı kitabın kapağı ile kapatabilsem kaldırıp bir kenara koyabilseydim.

Ama yok bu öyle kolay birşey değil, bu kadar basit değil.

Okudum bitirdim öyle kaldım ,boş gözlerle baktım biraz.Sonra ne yazsam da anlatsam içimdekileri diye düşündüm.Zira yüreğim öyle ağırlaştı ki bir kısmını aktarmazsam hafiflemez gibi geliyor.Ve ben bu satırları yazarken ,okurken bile beni bu hale getiren çaresizlikte olanları düşündükçe daha da kahroluyorum.Nefesim daralıyor,gözlerim yanıyor.

Yeniden darmadağın oluyorum.

Ağladım bazı yerlerde durdum ,boğazımdaki düğümü temizledim ama  okudukça yine ağladım.

Çaresizliğe,ezilmişliğe,kadının bitmeyen çilesine ağladım.

Kadın olmak zor sözünün bir kez daha suratıma çarpmasına ağladım.

Çocukluk yaşamadan kadın olan  çocuklara ağladım.
Annesinin mutluluğu için iki ateş arasında kalmış ve susmayı seçmiş Zeynep'e ağladım.

Her cümlesi yüreğime dokundu kitabın her cümlede ben biraz daha nefessiz kaldım.

İsminden ve karakterlerin adından başka bir bildiğim yoktu kitap hakkında.Ne beklediğimi bilmiyordum ama sanırım beklediğim bu değildi ve ben o yüzden bu kadar dağıldım.

Hiç mi yok kitapta güzel olan bir yan derseniz.Var elbet olmaz mı.Tıpkı hayatta olduğu gibi kitapta da iyilerin varlığı ,yaktıkları umut ışığı kalbindeki ağırlığı hafifletiyor insanın.

İyi ki iyi insanlar var diyorsunuz bir kez daha.
Ve iyi ki Güven gibi seven adamlar...

Kitabın konusu yeterince açık olmuştur sanırım,
kahramanları da iki yaralı kadın.
Zeynep ve Aygül...
Kanadı kırık,yüreği buruk,çaresiz,sevgiye muhtaç ama korkak,ürkek  iki  yaralı kuş onlar.
Kara kıştan beyaz düşe geçmeyi başaran ,birlikte uçmayı öğrenen koca iki yürek...

Bu kadar yeter sanırım.O kadar dolmuş ki içim boşaltmak için saatlerce yazabilirim gibi geliyor.Susup ,sessizce sindirmeye de çalışabilirdim okuduklarımı ama okurken Zeynep ile beraber o kadar çok sustum ki ,yüreğimdeki yük öyle ağırlaştı ki daha fazla susamazdım herhalde.Birine anlatmaya ihtiyacım vardı...
***

Bu kadar etkisine alır mı sizi de bilmem ama okuyun derim ben.
Hayatta var olan tüm duyguları,aileyi,aşkı,saplantıyı,çaresizliği,umutsuzlukta bile yeşeren umudu içeren hayat kadar gerçek bir hikaye bence Kara Kış Beyaz Düş. 

Sevgiyle kalın,keyifli okumalar...