PK...

Bir kaç hafta peş peşe film yorumu yazınca alışkanlık olmuş ben de meğer,geçen hafta yazmadım bir tuhaf oldum.Geçen haftayı full Oscar filmlerine ayırdım ve onları yazmak istemedim.

Zaten çok gündemdeler şu ara hemen hemen herkes izledi.

O yüzden ben yorum önceliğini bir önceki  haftanın filmine verdim.Yine bir Amir Khan filmi.

PK 2014 yapımı bir film ve Amir Khan 'ın son filmi.

-Filmin yorumuna geçmeden şunu belirteyim hemen.Hani burada yazmıştım Queen filmini ve o filmin Amsterdam ve Paris te geçtiğini.İşte bir kaç gün sonra PK'yı izledik.

Film başladı Brugge 'de.Yüzümüze yayıldı bir gülümseme.

Hint filmi değil mübarek Benelüx turu gibi oldu son iki film bizim için:)-

Şimdi geçiyorum PK'ı anlatmaya...

Klasik bir Amir Khan filmi.Ama klasikleştikçe sıradanlaşan bir şey değil  bu adamın başarısı.Her filmi ile bizi şaşırtıyor,yine tam on ikiden vuruyor,farkındalık yaratıyor ve  güldürürken düşündürüyor.Yani seçtiği konularla bile özgünlüğünü ortaya koyuyor Amir Khan.

Mesela ,PK konusu itibariyle Hindistan gibi bir ülkede çekilmesi cesaret isteyen bir film.

Tahmin ettiğiniz gibi konu din.Hepimizin en hassas olduğu konu.Ve bu konuda kimseyi yargılamadan konuyu bu denli güzel ve bir o kadar da sıcak anlatabilmek bile başlı başına bir başarı değil mi.Bu da Amir KHan'ı farklı kılıyor işte.

PK ,dünyaya başka gezegenden gelen ve gelir gelmez de geri dönmek için gerekli olan kumandasını çaldıran bir yabancı.Bir yandan kumandayı arıyor,bir yandan dünyayı anlamaya çalışıyor ve sürekli sorular soruyor etrafına.Ve herkesten aldığı cevap sen Pekay mısın -yani sarhoş gibi diyelim - git Tanrı'dan yardım iste oluyor.İşte sorun da burada başlıyor.Hindistan gibi çok dinli bir ülkede hangi tanrıya inanacağını ve hangisinden yardım isteyeceğini şaşırıyor.Herkes Tanrı tek diyor ama herkesin Tanrısı ayrı.Ve kafası karışan PK ise çaresizlikten hepsine inanıyor,hepsinin gereğini yerine getirmeye çalışıyor.Ama sorun şu ki birinin kutsal saydığını diğeri haram sayıyor,birinin tapındığını diğeri kurban ediyor.

İşte o zaman şöyle diyor  PK...
Her zaman Tek Tanrı vardır diyorsunuz.
Bense hayır diyorum İki Tanrı vardır.
Birisi ''Bizi Yaratan Tanrı'',diğeri ise ''Sizin Yarattığınız Tanrı''

Hangi Tanrı'ya inanacağız?
Biri bizi yaratan,biri de sizlerin yarattığı.
Ama sizin yarattığınız tıpkı sizin gibi.
Küçük ,yalancı,hastalıklı,boş vaatler veren,
zenginlere öncelik tanıyan,fakirleri sırada bekleten.
Bizi yaratan Tanrı'ya inanın,ona güvenin.
Kendi yarattığınız Tanrıları ise yok edin.

Mükemmel bir film PK.
Gerek konusu,gerek onu işleyişindeki naiflik,ön yargıdan uzaklık ama sahicilik,gerek uyandırdığı farkındalıkla herkesin izlemesi gereken bir film bence.Bazı konuları -ki bu filmdeki çok hassas bir konu - kırıp dökmeden de eleştirmenin mümkün olduğunu gösteren bir başyapıt...

Şimdiden herkese iyi seyirler...
Ve tabi mutlu haftalar...